-
1 mors
mortis (abl. ē и ī) f.1) смерть, кончина (voluntaria, repentina C; honesta Ter, Nep)alicui morti esse C — причинить кому-л. смертьmortem obire C, VP — умереть, скончатьсяmortem occumbere V — умереть насильственной смертью (преим. пасть в бою)m. extrema Ctl, V (suprema H) — последние минуты жизни2) pl. случаи смерти ( multae clarae mortes C)3) труп, мертвое тело ( mortem alicujus lacerare C)in Attalico m. nixa toro Prp — тело, покоящееся на атталовом (т. е. пышном) катафалке5) кровьensis multa morte V — меч, обагрённый кровью
См. также в других словарях:
mourir — Mourir, Abite e vita, Animam exhalare, A vita discedere, A vita recedere, vel Ab oculis recedere, Cadere, Cedere vita, Concedere fato, Decedere de vita, Demori, Diem morte extremum conficere, Ducere horas extremas, Edere vitam, Effundere extremum … Thresor de la langue françoyse
TRADITORES — dicti olim ex Christianis ii, qui tempore persecutionis literis et instrumentis Divinae Legis nefarie traditis, vitam redimebant, Martyrium subterfugientes: quod fervente inprimis sub Diocletano Imperatore persequutione fectum, quâ et Decretum de … Hofmann J. Lexicon universale